අනෙක් දින පාසලේදි පංතියේ කෙනෙක් "ඊයා ඔයාගේ අම්මට තියෙන්නේ එක ඇහැයි.." කියලා කිව්වා.මට සැහෙන ලැජ්ජ හිතුනා.මට ඒවෙලාවේ හිතුනේ අම්මා අතුරුදහන් වෙනවනම් හොදයි කියල.මම ඇය ඉදිරියේ ඇයට කිව්වා "ඔයාට ඔනේ මාව ඉස්කොලේදි විහිලුවක් වෙනවා දකින්නද,ඇයි ඔයා මැරෙන් නැත්තේ? "
අම්මා මුකුත්ම කිව්වේ නෑ මට....මට මාවම පාලනය කරගන්න බැරිඋනා.මම හිටියේ ඒ තරම් කේන්තියෙන්.මට පොඩ්ඩක් වත් අම්මගේ හැගිම් ගැන හිතුවේ නෑ.මට ඔන උනේ ගෙදරින් පිට වෙන්න,ඒයත් එක්ක කිසිම සම්බන්දයක් තියා ගන්න මට උවමනා උනේ නෑ. මම මහන්සියෙන් ඉගනගත්තා,මට ශිෂ්‍යත්වයක් ලැබුනා පිටරටක ඉගන ගන්න.
ඊට පස්සේ,මම කසාද බැන්දා,මටම කියලා ගෙයක් ගත්තා,දරුවො ලැබුනා.මම මගේ පවුල එක්ක සතුටින් හිටියා.දවසක් මගේ අම්මා මාව බලන්න ගෙදරට ආව.ඇය මාව වසර ගාණකින් දැකලා තිබුනේ නෑ,ඒ වගේම ඇගේ මුණුපුරන් වත් කවදාවත් මිට පෙර දැක තිබුනේ නෑ.
ඇය දොර ලග සිටියා,ඇයගේ පෙනුම දැකපු මගේ දරුවො ඇයට සිනාසුනා, මම ඇයට කෑගහල කිව්වා "තමුන් කොහොමද අවසරයක් නැතුව මගේ ගෙදරට ආවේ,යනවා යන්න මගේ ළමයි බය කරන්නේ නැතුව" ඇය සෙමින් මෙසේ කිව්වා 'අනේ සමාවෙන්න,මට ලිපිනය වැරදිලා වගේ' එහෙම කියලා ඇය සෙමින් යන්න ගියා.
දිනක් මට පාසලේ ආදි ශිෂ්‍යය සංගමේ ලිපියක් ආවා ඒ නැවත හමුවකට ආරාධනා කරලා.මම බිරිදට ව්‍යාපාරික හමුවක් තියනවා කියලා ඒකට සහභාගි උනා.ඒකෙන් පස්සේ මම අපි හිටපු පැරණි නිවසට ආවේ කුතුහලය නිසාමයි.මගේ අසල් වැසියෙක් කිව්වේ ඇය මැරුනා කියලා.මගේ ඇහෙන් එක කදුලක් වැටුන් නෑ.ඔවුන් මට ලිපියක් දුන්නා අම්ම මට දෙන්න කියලා තිබුනු.
ආදරණිය පුතා වෙත.
මම ඔබ ගැන නිතරම සිතනවා,මට සමාවෙන්න ඔබේ නිවසට පැමිණ ඔබේ දරුව්න් බිය වැද්දිම ගැන.මම ගොඩක් සතුටු උනා ඔබ පාසලේ සුහද හමුවට සහහාගි වන බව අහන්න ලැබිලා.නමුත් මට ඔබව දැකිමට ඒමට වෙන එකක් නෑ.මට සමාවෙන්න ඔබ වැඩෙන විට මගේ පෙනුම නිසා ඔබට සිදුවු දුශ්කරතා ගැන.
ඔබට මතක නැතුව ඇති ඔබ කුඩා දවස්වල ඔබට සිදුවු අනතුර ගැන,එයින් ඔබගේ ඇසක් ඔබට අහිමි උනා.අම්මා කෙනෙක් විදියට මට පැත්තකට වෙලා බලන් ඉන්න බැරිඋනා ඔබ ඇසක් නොමැතිව ලොකු මහත් විම.ඉතින් මම ඔබට මගේ ඇහැක් පරිත්‍යාග කලා.
ඇත්තටම මට හරිම ආඩම්බරයි මගේ පුතා අලුත් ලොකයක් දකින එක ගැන මම වෙනුවෙන්.මගේ ඇහෙන්.
මීට
ආදරණිය මව.
0 comments
Note: Only a member of this blog may post a comment.