ඔවුන් දිගටම ගමන් කල විට ක්ෂේම භුමියක් හමුවුනා.ඔවුන් ඒතන ටිකක් ගිමන් හරින්න තිරණය කලා.ඒතන තිබුනු වතුර වලේ නාන්න ගිය කම්මුල් පාර කාපු යලුවා,වතුරේ ගිලෙන්න ගියා.මේක දැකපු අනෙක් කෙනා ඔහුව බේරාගත්තා.ගිලෙන්න ගිහිපු කෙනා ගොඩ ඇවිල්ලා ලොකු ගලක ලිව්වා."අද මගේ හොදම යාලුවා මගේ ජිවිතය බේරුවා".
අර කලින් ගහපු පස්සේ ඔහුගේ හොදම යාලුවව බේර ගත්තු කෙනා අහනවා "මම ඔයාට ගැහුවට පස්සේ ඔයා ඒක වැල්ලේ ලිවා,හැබැයි දැන් ඔයා ඒක ගලක ලියනවා.ඒ මොකද?". අනෙකා පිලිතුරු දෙනවා "කවුරුහරි අපිට රිදෙව්වොත් අපි ඒක වැල්ලේ ලියන්න ඔනේ මොකද දයාව කියන සුලගින් ඒක මැකිලා යන නිසා,හැබැයි කවුරු හරි අපිට හොදක් කලොත් ඒක අපි ගලක කොටන්න ඔන,මොකද කිසිම සුලගකින් ඒක කවදාවත් නොමැකෙන නිසා"
Do not value the things you have in your life. But value who you have in your life.
0 comments
Note: Only a member of this blog may post a comment.